الا اي داور دانـــــــــا تــــو مـي دانـي كـه
ايـرانــي چــه محـنـتها كشيد از دست اين
تهران و تهراني
چـــــه طــرفـي بست ازين جمعيت جز
پريشاني چــــه دانــد رهـبـري سـرگشـته ي
صحراي ناداني
چرا مردي كند دعوي كسي كو كمتر است از زن
الا تـهـرانيا انصاف مـي كـن خـر تـويـي يـا مـن
تــــــو اي بــيــمار نـاداني چه هذيان و هدر
گفتي برشتي كله ماهي خور به طوسي كله خر گفتي
قــــــمـــي را بـــد شمـردي اصفهاني را بتر
گفتي جــوانــمــردان آذربـــايــجــان را تـــرك
خـــر گـفتي
تــــرا آتـــش زدنــد و خود بر آن آتش زدي دامن
الا تـهـرانيا انصاف مـي كـن خـر تـويـي يـا مـن
تــــو اهــل پـايـتـخـتـي بـايـد اهـل معرفت
باشي به فــكــر آبــــــرو و افــــتــخــــار مـمـلـكـت
بـاشـي
چرا بيچاره مشدي وحشي و بي تربيـت
باشي به نقص من چه خندي خود سراپا منقصت باشي
مرا اين بس كه مي دانم تميز دوست از دشمن
الا
تـهـرانيا انصاف مـي كـن خـر تـويـي يـا مـن
:: موضوعات مرتبط:
فرهنگی ,
,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
:: ادامه مطلب ...